22 Ağustos 2007 Çarşamba

Screamin'...

Ağaçlar. İnsanların muhtaç olduğu tek varlık. Tek canlı. Onlar olmadan yaşamda olmaz...

Ağaçlar kirli nefesimizi temizlerler. Hemde hiç bir ücret almadan. Kimisi vardır,sadece yağmur yağınca suya doyar. Su bile istemez insandan. Onun görevi bellidir. O insanlara hizmet için yaşar. Ufak bir tohum tanesinden gelişir yeşil yapraklarıyla. Ama acımadan yakarız onları. Tarla açmak için,villamız için arazi açmak için yakarız. Kolay da yanarlar. Bir kibrit,belki bir cam parçası yeter alevler içinde kalmaya. Kaçacak ayakları da yoktur. Sadece ağlarlar yanarken. Çığlık atarlar kabuklarından yükselen alevlerin verdiği acı yüzünden. Bu ağaçta ağlıyor. Yangında kaybettiği arkadaşları için. Siz de duyuyor musunuz onun çığlığını?