Uzaklar...

Gözlerim dalıyor yine uzaklara. Deniz mavisi gözlerine dalıyorum denizin maviliğinde. Kendimi bulmaya çalışsam da bulamıyorum,kayboluyorum gözlerinin engin maviliklerinde. Bir kibrit çakıyor gecenin karanlığında,sigaramla sevişen. Fahişe kibrit,yatıyor sigaramın altına her defasında...Bir sigara bir kibrit...Hayat gibi. Mütemadiyen monolog...
Gözlerim dalıyor ufuk çizgisinin ardına...Gözlerim dalıyor bir tanem gözlerinin ufkuna. Umutsuzluk değilde bu sefer,imkansızlıkların arına dalıyor. Lakin ufkunda var umutsuzluk... Gözlerinin ufkunda.
Gözlerin bir tanem. Benimle dalıyor mu ufka? İzliyor musun gün batımını oralardan. İki maviliğin seviştiği noktadan batarken güneş sana da göz kırpıyor mu?
Bir sigara da yattı fahişe kibritle gecenin karanlığına. Uzun değil,kısa soluklu bir sevişmeydi onların hikayesi...


Kalem arkası: Fahişe kibritin nefesi kısa olur. Sigara daha uzun soluklu yatar yatakta. Gözlerim bir fazla ufukta...Bir fazla uzaklarda...Uzaklarsa beni çağırmakta...