O'nun ismi "Garip". Kaderi de garip biraz. Yalnız ve de sahipsiz... Ne de olsa diğerleri gibi değil o. Motoru yok. Kürekle yarıyor dalgaları... Yaşlıda birazcık. Gençler gibi pvc denilen plastikten de değil. O'na dokununca bile hissediyorsunuz geçmişindeki izleri,çatlakları... Kurumuş verniği elinize bulaşıyor. Tıpkı dökülen bir deri gibi...
Garip olmak. Hayata karşı garip olmak. Garip bir duygu. Ya da kimsesiz olmak. Hayata karşı tek başına direnebilmek. Bu da gariplik değil mi? Yalnız hissetmek kendini... Çevrende onlarca belki de yüzlerce insan var iken kendini yalnız hissetmek... Garip bir duygu...
O'nun ismi "Garip"...
7 Eylül 2007 Cuma
Garip...
