Erken Gelen Bayram...

Kapı çaldı,gelen çocuklarmış. "İyi bayramlar abiiiii" diyen birbirinden canlı bakan 5çocuk. Biri çok uyanık. Cin gibi maşallah. Hemen atladı elime "Öpiim abi" diyerek. Çokta şirin. Bir de güzel yüzlü bir kız çocuğu vardı. Utangaç. Bir güzel hepsiyle bayramlaştık. Öyle sevmem ben şekerlikten ellerimle alıp vermeyi. Şekerliği uzatırım çocuklara. Yine öyle yaptım. Avuç avuç aldılar. Utangaç kız almadı bir tek öyle. Tek bir tane aldı. "Alsana" dedim "Annem çok alma dedi" dedi. Gülümsedim, "Hadi al bir tane daha" dedim,aldı ve gitti. Bayramda çocuk olmak farklı bir şey.Kapıyı kapatırken aklıma geldi kendi çocukluğumun bayramları. Öyle kapı kapı gezmedim. Hatta hiç gezmedim. Arkadaşlarım hep gezdiler. Ben çok utangaçtım. Halen daha da öyleyim. Gerçi bu yaşta kapıya gitsem alacağım temiz bir sopadır. O da ayrı mevzu. Hep merak ettim nasıl bir duygudur. Ama dedim ya ben çok utangaçtım. İsteyemez,ilk kapıdan zili çalmadan dönerdim. Ama zevkliydi bayram gezmeleri. Biraz toplu,tamam inkar etmiyorum,kilolu olunca pek bir sevilirdim. "Aman da oğlum yesin benim" diyerek önüme konulan şekerlikler,tatlılar;elime tutuşturulan çikolatalar yüzünden her bayram mide fesatı geçirmeye yaklaşırdım. Ama zevkliydi yine de. Oldum olası da bitteri sevmişimdir. Hafif acı olur. Kakaosu boldur. Son zamanlarda yapılan araştırmalara göre günde 100gr yemek gerekirmiş. Ben çocukluğumda önümdeki 30seneye yetecek kadar yemişimdir. Şimdilik gerek yok. Çocukluğuma dair bir anı var ki o en çok sevdiğimdir. Bayramlaşmalar. Özellikle aile ile olanlar. Mendile sarılı paralar. Koşa koşa bakkala gidip sakız almalar. Ki ben sakız almazdım,gider çikolata alırdım yine. Ama zevkliydi. Mendilde kağıt değil,kumaş olurdu. İçinden artık ne çıkarsa;10binde çıkardı,100binde. Ama o zamanlar büyük paraydı. Kırmızı 20bin liralar yeni çıkmıştı. Hey gidi günler. Bir de köyde bayramlaşmalara bayılırım ben. Camiden çıkılır. Köyün büyükleri durur,herkesin elini öpersin. Hani iyi de bazen eli alnına doğru ittirirler ya,o canımı sıkardı. Hep gözlük kullandığımdan sürekli yamulurdu. Bunu farkedince gözlüksüz bayramlaşır oldum. Ama zevkliydi.Zaman geçti yaş büyüdü. Artık elimize para tutuşturan da yok,çikolata tutuşturan da. Bugünlerde ele aldığımız kredi kartı ekstresi oluyor ki bu pek bayram hediyesi gibi olmuyor. Hani çocukları sevindirmek farklı bir duygu ama çocuk olmak hepsinden güzel bir duygu. Bir de ilerleyen teknoloji yok mu? Yeğenim bile 2kat aşağıdan bayramımı kutlamak için gelmiyor da,msnde ya da sms atarak kutlar oldu. Eh bir de uzaklarda belki de hiç tanımadığım ama çok muhabbet ettiğim insanlar da var. Örneğin burası. Kimseyle yüzyüze tanışamadım. Ama çok konuştum telefonla,smsle,msn ile. Eh hal böyle olunca da sanal olarak sanal çikolatalarımdan dağıtıyorum. Almaz mısınız? Yuvarlakların içinde sos var. Koyu renk olanlar bitter,açık renk olanlar sütlü. Lütfen alın. Evdekiler içinde alın. Çekinmeyin lütfen...

Kalem arkası: Şehir dışına çıktığımdan dolayı biraz erken geldi bayram hediyeniz...İdare edersiniz...
Kalem arkası: Resim bana ait değildir...