"Fırtına yaklaşıyor,toplamalı ağları" dedi Ahmet kaptan.İçinden.Kimsenin olmadığı kayığında,dudaklarının arasından mırıldanarak.Yorozdan kararıyordu bulutlar...
Kaptan toplamaya başladı ağını.Fırtına yaklaştı.Dalgalar kabardı.Pamuk gibi.Cehennem ateşi gibi...Ahmet kaptan'a doğru geliyorlardı.Ahmet kaptan fakir.Ahmet kaptan zengin değil.Yok kayığının motoru.Yarsın dalgaları gitsin limana.Nasırlı elleriyle asılacaktı ağlarına...Acıyan elleriyle.Varacaktı limanına.Kadınının ellerinden,çocuklarının gözlerinden öpecekti.Olmadı.Ahmet kaptan varamadı limana.Deniz yuttu.Karardı yoroz.Öpemedi kadınını.Ve öpemedi kır çiçeği kokulu çocuklarını.Yuttu bizim yoroz Ahmet kaptanı.
Ağıt yaktı hanımı.Biri 3yaşında biri 5yaşında çocuğu anlamadı Ahmet kaptan'ın acısını annesinde ki.Onlar bilyelerini yuvarladılar.5yaşındaki kızı anlar oldu biraz.Anasının yanından ayrılmadı.Ama anlamda veremedi anasının göz yaşlarında ki Ahmet kaptan'ı...
Yuttu kararan yoroz Ahmet kaptan'ı.Ahmet kaptan düşündü yutarken deniz O'nu.Ağlar mıydı hanımı.Severek almıştı hani.Bildi Ahmet kaptan.Bildi kadınının ağlayacağını.Düşündü çocuklarını.Ela gözlü kızını,ve kısa saçlı oğlunu.Peki kim ekmek getirecekti evlerine?Aç mı kalacaktı kadını ve çocukları.Üzüldü.Üzgün gitti...
Kalem arkası: Üzgün gitti Ahmet kaptan.Üzgün gitti.Üzgün gittim...
Special thanks for photo;
Photographer:Neslihan Kureşir
Photo name:Fırtına
6 Kasım 2007 Salı
Hava Karardı.Fırtına Yakın...
